Metoda bezpośrednia
Metoda bezpośrednia (Direct Method), jej zasadniczym celem jest nabycie przez uczniów kompetencji komunikatywnej i wyrobienie u nich nawyków językowych, automatycznych odpowiedzi.
Zajęcia to przede wszystkim rozmowa lektora ze studentami i studentów ze studentami. Dzięki czemu najszybciej nabywana jest trudna umiejętnosć swobodnego mówienia i rozumienia ze słuchu, następnie zaś stopniowo wprowadzane są kolejne kompetencje językowe, takie jak: czytanie i pisanie.
Wielu studentów uczących się języków obcych obawia się mówić. W metodzie bezpośredniej opartej w większości na pracy ustnej (95% lekcji), student zmuszony jest do mówienia, w konsekwencji szybko pokonuje swój lęk i nieśmiałość.
Tajemnicą sukcesu w uczeniu się języka obcego są powtórki materiału. Nauka języka polega głównie na wykształceniu szybkich odruchów, podobnie jak pisanie na maszynie, albo gra na fortepianie. Takie odruchy mogą być wykształcone jedynie przez częste powtórki. Należy powtarzać tak często, aż można będzie wykonać czynność bez zastanawiania się. Dzięki systemowi powtórek, słuchacze doskonale znają cały przerobiony materiał. Jest to jedna z niepodważalnych przewag metody bezpośredniej nad innymi metodami, gdzie często jest tak, że nie wraca się już do raz opracowanych zagadnień, pozostawiając w ten sposób luki w wiedzy słuchaczy.